Imiê: Dominik
Do³±czy³: 22 Sie 2013 Posty: 5 Sk±d: Kraków
Wys³any: 2013-08-22, 01:46
Byłem raczej spokojnym dzieckiem i do tego dość nieśmiałym. Dzisiaj już nic mi z tych cech nie zostało, wszędzie mnie pełno i nikogo się nie wstydzę
Imiê: Bukowina
Do³±czy³a: 03 Sie 2013 Posty: 26 Sk±d: wieÅ›
Wys³any: 2013-08-22, 21:13
Byłam dziwna. Do końca dzieciństwa, czyli do 14 roku życia byłam mentalnie chłopakiem, ubierałam się jak chłopak, zachowywałam...Koleżanki dawno podrywały kolegów z klasy a ja ich nie cierpiałam. Jako całkiem mała dziewczynka byłam lekko szalona, za dużo myślałam i byłam za mądra do szkoły, nudziłam się. Śmiesznych rzeczy raczej nie pamiętam, żyłam raczej we własnej głowie niż naprawdę. Za to doskonale pamiętam jak w wieku dziewięciu lat, w jedne wakacje dwa razy prawie się zabiłam. Od tego czasu zainteresowałam się śmiercią i ciągnie się to za mną do teraz. Pisałam też wiersze i opowiadania, zresztą mam to do dziś.
Dorośli uważali mnie za grzeczne, aczkolwiek nieśmiałe dziecko. nie mogli mnie zrozumieć.
_________________ ,,Spójrz niewidomy co za świat
szerokiej drogi chromy
wsłuchaj się głuchy w dźwięków grad
o szczęściu durniu pomyśl!"
Imiê: fdnggf
Do³±czy³: 22 Maj 2014 Posty: 2 Sk±d: wawa
Wys³any: 2014-05-22, 14:58
Ja byłam od małego otwarta na ludzi. Ja nie miałam przygód za to mój brat owszem, kiedyś gdzieś wsadził łapy i tak Go walnął prąd, co spowodowało, że był w takim szoku, że nawet nie zapłakał
Imiê: Marcin
Do³±czy³: 28 Maj 2014 Posty: 8 Sk±d: Konin
Wys³any: 2014-05-28, 18:18
Ja zawsze byłem spokojny. Ale za spokojny co nie było dobre
vitavit [Usuniêty]
Wys³any: 2014-08-11, 11:45
Ja lubiłam sie huśtać na huśtawce i ciężko było mnie zagonić do domu, ponadto byłam bardzo odważna i komunikatywna, pewna siebie jak na dziecko
Nie mo¿esz pisaæ nowych tematów Nie mo¿esz odpowiadaæ w tematach Nie mo¿esz zmieniaæ swoich postów Nie mo¿esz usuwaæ swoich postów Nie mo¿esz g³osowaæ w ankietach
