Imiê: Gabriela
Zaproszone osoby: 26 Pomog³a: 3 razy Wiek: 31 Do³±czy³a: 11 Cze 2009 Posty: 8509 Sk±d: z daleka..
Wys³any: 2011-03-18, 10:59
Tak mam panicznie boję się pająków i jak zauważę pająka krzyczę jak głupia i uciekam jak najdalej od niego.. Mam później wrażenie jak by po mnie chodził, wszystko zaczyna mnie swędzieć.. Tyle razy sobie wmawiałam, że one mi nic nie zrobią, że są takie malutkie a ja taka duża, ale to nic nie daje.. Kiedyś jak przeczytałam artykuł, że każdy człowiek w swoim życiu podczas snów zjada około 10 pająków i ileś tam insektów nie potrafiłam zasnąć, bo bałam się, że mi pająk wejdzie do ust.. Innym razem jak byłam mała gówniarz dosłownie chciałam iść do WC, ale znalazłam tam pająk i nie weszłam to się osikała może dla was wydawać się to śmieszne, ale dla mnie takie coś nie jest zabawne..
_________________ "Przepraszam, ale nie słucham opinii ludzi, którzy mieli w ustach więcej ch**ów niż ja frytek. Amen "
Lęk wysokości mam, tyle że już niewielki. Starałam się z tym jakoś walczyć zawsze, nie wiem dlaczego, zawsze mnie wysokość jakoś tak zachwycała i straszyła jednocześnie. Będąc np. w Tatrach na szczytach to jestem zachwycona, taka potęga, jednocześnie z lekkim strachem. Z kolei w jakichś wyższych budynkach boję się podejść do okna, a jeśli uda mi się spojrzeć w dół to momentalne zawroty głowy, przyspieszone bicie serca.
Ale jak mówiłam, walczę z tym. Nawet byłam w parku linowym, gdzie nie przyznałam się do lęku wysokości (prawdopodobnie by mnie nie puścili:)). Rany, co ja tam przeżyłam. ; D Ten lęk jakoś stopniowo odchodzi, chociaż przy barierkach na wysokości, zwłaszcza prześwitujących, nadal boję się stanąć.
Teraz marzeniem moim jest skoczyć ze spadochronu, nie wiem czy bym się przełamała, ale ciekawi mnie czy po czymś takim jeszcze z lęku by coś zostało. : )
Drugą fobią, znacznie gorszą, są szerszenie, a kiedyś również zwykłe osy. Os nadal się boję, jednak już nie uciekam na ich widok (chyba, że w budynku jest). A co do szerszeni, tragedia. Potrafię takiego zauważyć, usłyszeć z dużej odległości i momentalnie znikam z miejsca w którym byłam. Serce wali jak młot, a jeśli ucieknę do domu, boję się potem przez długi czas wyjść na zewnątrz. Nawet trupa szerszenia się boję. Widziałam niedawno takiego, niezłą prędkość osiągnęłam. Nikomu nie życzę.
_________________ "Niektóre wydarzenia odciskają się w nas tak głęboko, że stają się bardziej doniosłe dopiero długi czas później. Takie chwile jątrzą przeszłość, a przez to są zawsze obecne w naszych wciąż bijących sercach. Niektórych wydarzeń się nie wspomina, lecz przeżywa je od nowa."
R. Scott Baker
Jak byłam mniejsza strasznie się bałam ciemności, ale z wiekiem to mi przeszło...
Ale wstręt do robactwa i tak mi został boję się różnych małych stworków..
Gdy tylko widzę gołębia wpadam w stan lękowy, jeśli jestem ze znajomym to cudem udaje mi się przeżyć, głównie dzięki duchowemu wsparciu i odstraszaniu tych ludobójczych stworzeń. Jeśli idę gdzieś sama i pojawi się gołąb, moje ekwilibracje pewnie budzą śmiech nawet z kosmosu. Boję się, nienawidzę, najchętniej urządziłabym gołębią zagładę.
Mam fobię przed przebywaniem w pomieszczeniach, z których nie mogę wyjść na własne życzenie - jakieś kolejki górskie, rollercoastery, itp.
_________________
Jak to możliwe, dziwna dziewczyno,
że jesteś tak wieloma kobietami dla tylu ludzi?
Sylvia Plath
Pozytywki. Nienawidzę - te melodie mnie przerażają. Kiedy je słyszę to mam ochotę biegać po pokoju wrzeszcząc i wyrywając sobie włosy z głowy, roztrzaskać to okropne pudełeczko i odrąbać przypadkowej osobie głowę siekierą. Poważnie, działa to na mnie bardzo źle.
Krzykiem reaguję też na wszystkie latające owady (pszczoły, bąki, osy, ćmy, chrabąszcze i inne paskudztwa), przy których czuję się bardzo bezbronna i przeczuwam swoją rychłą śmierć i wołam na pomoc.
Boję się piszczących gwizdków w czajniku z gotującą się wodą. Nikt mnie nie zmusi i nie przekona, żebym go zdjęła. Wyobrażam sobie, że zaraz wystrzeli mi w oko czy inną część ciała. Nie chciałabym.
Boję się chodzić przez most albo wiadukt nad torami, jeżeli nie idę sama - tylko są inni, obcy ludzie. Zwłaszcza, kiedy miałabym opierać się rękami o barierkę, a ktoś by mnie mijał - mam wrażenie, że zaraz mnie zrzuci i zginę marnie.
Nie mo¿esz pisaæ nowych tematów Nie mo¿esz odpowiadaæ w tematach Nie mo¿esz zmieniaæ swoich postów Nie mo¿esz usuwaæ swoich postów Nie mo¿esz g³osowaæ w ankietach
Poważnie, działa to na mnie bardzo źle.
